Regie, bewerking: Rina Mushonga, Marleen Kruithof
Tekst: William Shakespeare
Spel: Quinty Appel, Laura Bakker, Rashid Dijks, Sanne van der Ende, Trix van Erkel, John Hellenberg, Janneke Jansen, Sabrina van Loon, Naomi Noltes, Niek Putman, Annemijn Sluijs, Zimme Weijmer
Decor & Kostuums: Udo Thijssen
Licht: Maarten Verheggen

De voorstelling is een bewerking van een stuk van William Shakespeare (1564-1616). Shakespeare schreef het stuk in 1592, al meer dan vierhonderd jaar geleden. De stukken van Shakespeare zijn over de hele wereld bekend en worden nog steeds erg veel nagespeeld. Het stuk heette oorspronkelijk "The Tragedy of Richard the Third ". In de voorstelling wordt er gebruik gemaakt van de originele teksten van Shakespeare, de vertaalde Nederlandse versie en moderne taal. Het stuk was hier en daar aangepast om het wat moderner te maken en het grappig te maken. Met bijvoorbeeld de taal en dingen te zeggen tegen bepaalde mensen in het publiek. Het genre van de voorstelling was totaaltheater, omdat er muziek, gesproken tekst en projecties aanwezig.

Op woensdag 28 oktober gingen we met alle CKV klassen naar het Ostadetheater in Amsterdam om naar de voorstelling "Richard III" te kijken. Een voorstelling geschreven door William Shakespeare en werd die avond uitgevoerd door een amateur toneelgroepje. Ik noem ze niet voor niets een amateur toneelgroepje want zo goed vond ik het nou ook weer niet. De toneelspelers hielden blijkbaar van schreeuwen en de voorste rij van het publiek belachelijk maken door letterlijk in hun gezicht te spugen en schreeuwen. Het verhaal was ook lastig te volgen omdat je uit het decor niet goed kon opmaken waar de scene zich afspeelde en als je de helft van de tijd ook nog eens engels gaat praten dan is de rode draad al helemaal zoek. De toneelspelers kwamen bij mij nogal ongeloofwaardig over. De toneelspelers vond ik overigens erg slecht op elkaar ingespeeld. De ene speelde erg goed en kon ook wel in de grootste stukken spelen en de andere leek wel alsof hij of zij nog nooit wat met toneel te maken had gehad.. De helft van de scenes waren nogal onrein daar bedoel ik mee dat het een stel viezeriken bij elkaar waren. Gelukkig kende ik het echte verhaal van Richard III anders had ik echt helemaal niks van deze voorstelling meegekregen. Kortom dit was dus zo'n anderhalf uur naar onzin luisteren en een avond met koppijn voor mij.

 

 

Hans Teeuwen - Spiksplinter

Na 7 jaar kwam hij eindelijk weer terug met zijn spiksplinter nieuwe show "Spiksplinter".

Voorjaar 2011 ging Teeuwen opnieuw het cabaret in. Zijn nieuwe show kreeg de titel Spiksplinter en ging op 4 april 2011 in première in Carré in Amsterdam. De show was op 14 december 2010 's ochtends in de voorverkoop gegaan en binnen een dag waren de zestigduizend kaarten, inclusief vier voorstellingen in de Heineken Music Hall, uitverkocht.

 

In deze show heeft hij het over Linkse meisjes, liefhebbers van wereldmuziek, en wereldverbeteraars die anderen nog wel eens de maat willen nemen, krijgen onderuit de zak. Net als singer-songwriters.

De shows van Teeuwen bevatten altijd hoogte en dieptepunten. Enkele hoogtepunten van Spiksplinter zijn de Michael Jackson-Medley en de Adolf van Duin imitaties. Ook het verhaal over zijn ontmoeting met de ordinaire Astrid Joosten sloeg aan. Zijn rondje door de zaal op zoek naar een goocheltruc-assistente doet Teeuwen op een improviserende manier dat niemand anders kan.

Spiksplinter had heel veel verschillende reacties en meningen. Af en toe zie je wel iets van zijn genialiteit terug, vooral in een sketch over 'aarswormen' die zich met een muziekdoos uit hun 'aars' laten lokken. En hij heeft een aardig lied over de islam. Maar aan een ding kwam hij te kort en dat was originaliteit. Als je meer shows van hem hebt gekeken dan snap je heel goed wat ik bedoel. Het is een keer leuk maar de tweede keer al weer minder en zo door. Dus je snapt wel dat je hem na een loop van tijd niet meer zo goed vindt als je dat vergelijkt met hoe Teeuwen in het begin was en dat vond ik ook. Zijn show werd afgesloten met, zoals hij zelf zegt, pure vreugde. Spinsplinter wordt na ruim een 1 uur en 45 minuten (zonder pauze) beloond met een staande ovatie. Ik hoop zelf wel dat hij nog met een volgende show komt waar hij alles uit de kast trekt om hem nog beter en origineler te maken. Want we kunnen niet altijd om de zelfde grappen blijven lachen.

(350 woorden)

Gezien: 20/9/15 in het tekenlokaal (Ik heb hem thuis nog een keer gekeken)

Recensie door: Vince Tilroe V4F 

 

The Revenant

Ik heb vorig weekend thuis de film The Revenant gedownload en gekeken en  ik vond het echt een waanzinnig mooie en spectaculaire film.

Het was een speelfilm en hier is een korte samenvatting:

De film vertelt het waargebeurde verhaal van de pelshandelaar Hugh Glass. De eerste scene is meteen een gevecht tussen het groepje Amerikaanse pelshandelaren en de oorspronkelijke bevolking, de indianen. Glass en wat over is van zijn groep weten via een bootje te ontkomen, maar daarmee begint alle ellende pas. Nadat het groepje een plek te hebben gevonden om aan land te gaan, gaat Glass de omgeving verkennen. Dit had hij beter niet kunnen doen want hij werd aangevallen door een boze grizzlybeer die zijn welpen wil beschermen en hem daarom aanvalt (Dit vond ik het spectaculairste stukje uit de film!). Glass raakt daarbij zo gewond, dat het er niet op lijkt dat hij zal overleven. Drie mannen, onder wie John Fitzgerald en de zoon van Glass, zegt bij Glass te willen blijven en in ruil daarvoor krijgen ze geld.Fitzgerald probeert Glass hierna te vermoorden maar zijn zoon ziet dat dus Fitzgerald vermoordt de zoon van Glass. Een tijdje later zegt Fitzgerald tegen de andere jongen die bij Glass bleef dat de indianen kwamen en dus gingen ze weg en lieten ze Glass liggen. Glass besluit wraak te nemen en uiteindelijk na een aantal ontberingen kan hij Fitzgerald vermoorden.

 

Het camaragebruik viel me op, er werd heel goed gefilmd waardoor het af en toe leek alsof je er midden inzat. Dit was bijvoorbeeld zo tijdens het gevecht met die beer. De camara filmde toen van redelijk dichtbij en een beetje naar boven gericht waardoor de beer nog echter leek.

Er waren best wel een aantal Flash-backs en Flash forwards, Glass dacht regelmatig terug aan vroeger toen hij nog bij de indianen leefde en toen zijn Indiaanse vrouw nog niet was vermoord. Ook dacht hij op momenten dat hij bijna dood ging aan dat hij al dood was en dat hij zijn vrouw en zijn zoon weer zou zien. Er was ook een oorzaak-gevolg relatie namelijk dat Glass Fitzgerald vermoord omdat hij wraak op hem wilde nemen omdat hij zijn zoon had vermoord.

 

De muziek kwam vaak op momenten dat er niet zo veel gebeurde maar dat je even het landschap bijvoorbeeld zag en dan was er een soort muziek die een beetje zorgde dat het landschap nog mooier werd. In de spannende scenes was er niet zo veel muziek maar hoorde je de geluiden die er in het echt ook zouden zijn zoals in het gevecht met de grizzlybeer hoorde je Glass schreeuwen en zwaar ademen en je hoorde de beer ook grommen en ademen. Toen de indianenaanval er was, was er ook niet zo veel muziek. Je hoorde toen vooral mensen schreeuwen.

Dit was echt een avonturenfilm, er gebeurde veel spannend dingen en het was op een plek waar geen steden zijn maar waar de natuur echt de baas is en indianen wonen.

 

De nadruk van het verhaal ligt vooral op wat er allemaal gebeurt, wat voor verhalen ze meemaken maar ook zit er denk ik wel een politieke boodschap achter want het land van de inheemse bevolking wordt afgepakt door de Amerikanen en Fransen, ook jagen ze op dieren waar de indianen van moeten leven.

Dit is echt een film die bedoeld is als amusement, ik vond het zelf ook echt een hele leuke film om naar te kijken. Ik vond vooral het gevecht met de beer heel mooi, ook omdat het heel mooi gefilmd werd. Er was ook een scene dat mr Glass bijna dood ging van de kou en hij werd achtervolgd door de indianen, naast hem lag een dood paard dus hij ontleedde dat paard helemaal en ging erin liggen zodat hij het niet koud had en de indianen hem niet zouden zien.

 

Acteurs en Oscars

De belangrijkste acteurs waren: Leonardo DiCaprio, Tom Hardy, Will Poulter, Lukas Haas

The Revenant heeft dit jaar de meeste Oscarnominaties in de wacht gesleept. De film, geïnspireerd op een waargebeurd verhaal heeft in totaal twaalf nominaties ontvangen. De film is onder andere genomineerd in de categorieën: Beste film,

Beste regisseur – Alejandro González Iñárritu,

Beste acteur – Leonardo DiCaprio,

Beste mannelijke bijrol – Tom Hardy,

Beste cinematografie – Emmanuel Lubezki,

Beste montage – Stephen Mirrione

Beste visuele effecten – Rich McBride, Matthew Shumway, Jason Smith en Cameron Waldbauer.

 

De film won uiteindelijk de Golden Globe voor de beste dramafilm, beste hoofdrolspeler en beste regisseur. Dat zijn precies de categorieën waar de film volgens velen ook bij de Oscars de grote kanshebber is. 

(761 woorden)

Gezien op 2/04/2016 (thuis)

Recensie door: Vince Tilroe V4F

 

 

De Wonderkamer

Ik vond het op het eerste gezicht niet echt een leuk museum, maar toen we eenmaal iets mochten doen vond ik het erg leuk.

Het museum heet Het gemeentemuseum De wonderkamers. Het museum staat in Den Haag.  Het is een kunst museum. Het is gesticht in 1935. Ik ben te weten gekomen van het museum doordat ik er met mijn vader naar toe ben geweest. 

 

Het museum stelt moderne kunst, miniatuurkunst en  mode tentoon. Ja er zijn vaste tentoonstellingen en tijdelijke tentoonstellingen.  Ik vind de routering niet logisch gekozen, want je moet van de ene kant naar de nadere kant van de tentoonstelling.  De routering duurt ongeveer een uur.  Ik zou in de routering aanpassen dat je niet van de ene kant naar de andere kant moet lopen, maar dat je de volgorde van de kamers aanhoud. De collectie wordt tentoongesteld in vitrines en er wordt gebruik gemaakt van lichtspots. Ik vind dat de vloer goed is gekozen er was geen slijtage, het was niet glad en er kwam niet veel geluid van af.  In de verschillende kamers wordt gebruik gemaakt van muziek en audio om de opdracht uit te kunnen voeren.  

Het gebouw is als museum ontworpen door Hendrik Petrus Berlage. Ik vind dat het gebouw niet past bij de collectie, omdat de collectie erg modern is en het gebouw nogal ouderwets.

Het museum is het meest belangrijk voor kinderen. Er zijn speciale tentoonstellingen voor kinderen bijvoorbeeld de Wonderkamers.

Ik vind niet dat de Wonderkamers goed reclame maakt, want ik wist niet eens dat het museum bestond. Als reclame stunt zou ik reclame maken op televisie en acties bedenken zoals 1 plus 1 gratis. Ik weet niet of er een speciale vormgeving van het promotiemateriaal is, omdat ik de folders die er waren niet heb gezien. Ik vond de Wonderkamers zeker de moeite waard, omdat ik de dingen die je kon doen erg leuk vond.

 

Ik weet niet of ik vaker een museum ga bezoeken, omdat er niet veel van dit soort museums zijn, waar je kunt werken met tablets. Mijn indruk van museum is nog steeds hetzelfde ook nadat ik het beter het bestudeerd, ik vind het nog steeds een erg leuk museum. Ik ben het zeker met de recensie eens. 

In de recensie stond dit: compleet vernieuwde Wonderkamers van het Gemeentemuseum Nog even en dat gaat de collectie van het Mauritshuis weer terug naar de eigen stek. Een hele aderlating voor het gemeentemuseum. Maar ook zonder die collectie is het helemaal de moeite waard het museum te bezoeken. De Stijl en andere moderne stromingen zijn er volop te vinden; een tentoonstelling van Mark Rothko staat aangekondigd voor de tweede helft van 2014. Wow! Net als het Groninger Museum spant Den Haag zich in om actueel te blijven en daar slaagt te buitengewoon in.

 

Ik vond het heel leuk, omdat het erg modern is, omdat je bijvoorbeeld met tablets mag werken en ik vond het ook leuk, omdat je er zelf dingen mag doen en niet alleen maar naar kunst hoeft te kijken.

(530 woorden)

Datum: 18/06/2016

Recensie door: Vince Tilroe V4F

 

De Rotterdam

Voor mijn culturele activiteit architectuur ben ik naar het een prachtig gebouw in Rotterdam geweest het gebouw heet daarom ook De Rotterdam. Het gebouw is gebouwd door de zeer bekende Rem Koolhaas. Het project voor het gebouw werd in 2009 gestart en 4 jaar later was het dan eindelijk af het kostte in totaal 340 miljoen euro om te maken en heeft 44 verdiepingen. De recensie die ik heb gelezen was over het algemeen positief maar er werd wel gezegd dat het van binnen minder mooi was dan van buiten.

De Rotterdam is een gebouw op de Wilhelminapier in Rotterdam dat in 1998 werd ontworpen door Rem Koolhaas. Het complex staat tussen de Toren op Zuid en Cruise Terminal Rotterdam en is eind 2013 voltooid; op 21 november 2013 ontving de grootste gebruiker, de gemeente Rotterdam, de sleutel. Het ontwerp biedt ruimte aan kantoren, een hotel en appartementen. De 44 verdiepingen hebben een totaaloppervlak van circa 160 000 m², waarmee dit een van de grootste gebouwen van Nederland is.

De Rotterdam is bedoeld om te wonen, te werken en te ontspannen. Het grootste deel is bestemd voor gebruik als kantoorruimte en woontoren. Het heeft 240 appartementen, 72.000 m2 aan kantoren, conferentieruimten en een ondergrondse parkeergarage van twee bouwlagen met ruim 670 parkeerplaatsen. Voorts is er een hotel met 285 kamers; voor cafés en restaurants is 1500 m2 beschikbaar. Voor fitnessmogelijkheden is 2.500 m2 gereserveerd en voor winkels 5000 m2. De functies zijn in blokken gegroepeerd, maar de verschillende gebruikersgroepen ontmoeten elkaar op verschillende plaatsen in het gebouw, een concept dat door hetarchitectenbureau OMA omschreven wordt als verticale stad. De Rotterdam zal dagelijks door zo’n 5.000 mensen gebruikt worden en met een FSI (floor space index) van 32 vormt De Rotterdam het dichtst bebouwde stukje Nederland.

 De Rotterdam bestaat uit drie torens vlak naast elkaar, op een gezamenlijke basis van dertig meter hoogte. Het gebouw staat op een stuk grond ten grootte van een voetbalveld. Het heeft een volledig glazen gevel en elke verdieping heeft ramen van de grond tot het plafond.

Ik ben met mijn vader naar het gebouw geweest en had er voor dat moment nog niks van gehoord maar toen ik het voor het eerst zag vond ik het mooi om te zien dat het een erg mooi vorm had vergeleken met de andere gebouwen er omheen. Aan de onderkant rechte omhoog en dan op de helft van het gebouw lijkt het net alsof dat deel er vanaf schuift het was erg mooi om te zien. Het gebouw bevond zich in Rotterdam in mijn mening is dat de perfecte omgeving voor het gebouw. Hierdoor valt het niet erg op maar trekt het toch je aandacht op een goede manier.

Het idee van de architect was een verticale stad toe te passen in het gebouw. Ik denk dat hiermee bedoeld word dat er gewoon en gewerkt word in een gebouw want dit zijn namelijk de functies van het gebouw op dit moment.

Datum: 11/06/2016

Recensie door: Vince Tilroe